1. Opis techniczny,
informacje ogólne
Piecyk kominkowy przeznaczony jest do ogrzewania
pomieszczeń mieszkalnych, obiektów rekreacyjnych, etc. Idealnie
nadaje się do dogrzewania pomieszczeń w okresach wiosenno-jesiennych,
kiedy to ogrzewanie piecem centralnego ogrzewania jest jeszcze
nieekonomiczne, natomiast eksploatacja pieca kominkowego pozwala
na znaczne obniżenie kosztów ogrzewania, co przy wysokich
cenach pozostałych paliw (węgiel, gaz, olej), jest sprawą
bardzo istotną.
Nasze piecyki przeznaczone są wyłącznie
do spalania drewna lub drewnianych eko-brykietów.
Zabrania się spalania węgla kamiennego, koksu, śmieci.
Piece kominkowe ROMOTOP charakteryzują
się nowoczesnym i zróżnicowanym wzornictwem. Są bardzo wydajne,
osiągają moce na poziomie 6-10 kW, a ich sprawność przekracza
70%, co pozwala na ogrzanie do 225 m.
Wykonane są z 2 warstw blachy stalowej o grubości 2 mm (na
zewnątrz) oraz 3-4 mm (wewnątrz). Blacha pomalowana jest matowym,
żaroodpornym lakierem. W niektórych modelach zastosowano dodatkowo
okładziny ceramiczne (kaflowe), kamienne lub stalowe, co podnosi
ich estetykę oraz funkcjonalność.
Komora spalania wyłożona jest płytami szamotowymi, zaś dno
paleniska wyposażono w ruchomy żeliwny ruszt.
Niszę nad komorą spalania można wykorzystać do podgrzewania
potraw i napojów.
Ciepło oddawane jest dzięki naturalnej konwekcji powietrza.
Spaliny odprowadzane są rurami o średnicy 130 lub 150 mm.
Piecyki kominkowe posiadaią dwa wloty powietrza (pierwotny
i wtórny).
Wlot pierwotny doprowadza powietrze przez ruszt i służy do
rozpalenia paliwa i do dopalania resztek. Regulacja wlotu
pierwotnego odbywa się poprzez przemieszczenie suwaka umieszczonego
w rejonie popielnika.
Wlot wtórny należy zostawić otwarty w celu podtrzymania ognia
w czasie palenia. Możliwość jego regulacji umożliwia kontrolę
procesu spalania, a co za tym idzie, wydajności cieplnej pieca
kominkowego.
Ponieważ powietrze wtórne wspiera spalanie resztkowych gazów
palnych w spalinach i równocześnie chroni przed zaczernianiem
szkła, należy podczas eksploatacji suwak regulujący pozostawić
stale otwarty. Powietrze wtórne jest doprowadzane przede wszystkim
do przestrzeni nad palącym się paliwem i przy przymknięciu
lub zamknięciu dopływu powietrza pierwotnego współuczestniczy
również w spalaniu pierwotnym.
Suwak regulujący dopływ powietrza pierwotnego należy pozostawić
zupełnie otwarty przy rozpalaniu, kiedy ciąg kominowy jest
jeszcze dosyć mały. Po rozgrzaniu komina należy wlot powietrza
pierwotnego przymknąć lub zupełnie zamknąć. W celu obniżenia
wydajności pieca można również wykorzystać mniejszą ilość
paliwa lub ograniczyć ciąg komina przez zainstalowanie szybra
(ręcznego zamknięcia w kanale dymowym zamykającego kanał powietrzny
max. na 75 %).
Suwak powietrza wtórnego należy zamknąć w czasie, kiedy piec
nie pracuje. W stopniu znacznym zapobiega to odpowietrzaniu
pomieszczenia w okresie nie użytkowania pieca oraz zapobiega
wydostawaniu się zapachów z komina z powrotem do pomieszczenia,
kiedy może wystąpić np. ciąg zwrotny komina.
Niektóre piece produkowane są z centralnym dopływem powietrza
(CDP) w celu przyłączenia przewodu do doprowadzania powietrza
ze środowiska zewnętrznego, przez co zostaje ograniczony jego
pobór bezpośrednio z ogrzewanego pomieszczenia.
2. Podłączenie piecyka do przewodu kominowego
Jest to bardzo ważny element instalacji, zwłaszcza,
jeżeli komin był używany wcześniej. Kontrolę takiego przewodu
należy zlecić mistrzowi kominiarskiemu, a ewentualne przeróbki
mogą być wykonane przez uprawnionego wykonawcę lub firmę,
tak aby zostały spełnione wymogi Polskiej Normy PN-89/B-10425.
Minimalne wymiary przewodu kominowego powinny wynosić
0,14 x 0,14 m, a średni ciąg ok. 10 Pa. Wlot przewodu
kominowego powinien znajdować się w pomieszczeniu, w którym
instalujemy piec. Do podłączenia należy użyć stalowej rury
o grubości min. 1,5 mm. Rura przyłączeniowa nie może wystawać
do wnętrza kanału kominowego. Wlot do komina powinien być
zakończony wkładką i rozetą. Bardzo ważna jest dokładność
i spójność połączeń. Palić należy przy zamkniętych drzwiczkach
paleniska (można je zostawić uchylone wyłącznie na krótki
czas podczas rozpalania). Kanał kominowy powinien być okresowo
czyszczony (minimum raz w roku) przez uprawnionego kominiarza.
3. Wymagania dotyczące bezpieczeństwa i montażu
- montaż pieca należy wykonać respektując
wymagania obowiązujących norm, przepisów przeciwpożarowych
oraz niniejszej instrukcji
- montaż należy zlecić wykwalifikowanemu
instalatorowi
- piec kominkowy musi być podłączony
do osobnego kanału kominowego, przy czym minimalna wysokość
komina (mierząc od rusztu paleniska), powinna wynosić 4,5
m
- przydatność przewodu do podłączenia
pieca kominkowego powinna być potwierdzona pisemnie przez
uprawnionego kominiarza. Opinia kominiarska powinna zawierać
informację o wartości podciśnienia w komorze komina, do
której podłączony będzie piec.
- piec należy ustawić w odległości
minimum 1m od materiałów, które mogłyby zostać zniekształcone
lub uszkodzone przez wysoką temperaturę (meble, boazerie,
tapety itp.) i nie mniej niż 0,3 m od elementów konstrukcji
budynku zabezpieczonych przed zapaleniem odpowiednimi materiałami
niepalnymi.
- minimalna odległość elementów nieodpornych
na wysoką temperaturę od przedniej szyby powinna wynosić
1,5 m
- podłoże, na którym zostanie ustawiony
piec musi być wykonane z materiałów niepalnych (płytki ceramiczne,
terakota, blacha, itp.). Z przodu pieca musi znajdować się
strefa bezpieczeństwa wykonana z wymienionych materiałów
o min. wymiarach 0,7 x 0,7 m.
- przy obsłudze pieca należy używać
rękawic ochronnych
Podczas palenia w piecu zabrania się:
- składowania paliwa bezpośrednio przed
piecem lub w sąsiedztwie jego zewnętrznych pokryć
- suszenia na piecu i w jego sąsiedztwie
jakichkolwiek materiałów
- palenia przy otwartych drzwiczkach
paleniska i popielnika
- używania do rozpalania łatwopalnych
cieczy i innych podpałek
- pozostawiania palącego się pieca
bez nadzoru
Kategorycznie zabrania się:
- palić w piecu węglem kamiennym, koksem,
odpadami stolarskimi, odpadkami domowymi i syntetycznymi
- adaptować piec do innego rodzaju
paliwa
- zmieniać w jakikolwiek sposób konstrukcję
pieca
4. Pierwsze rozpalanie
Przed pierwszym rozpaleniem należy usunąć wszystkie
naklejki lub części wyposażenia, znajdujące się w popielniku
lub palenisku oraz sprawdzić rozmieszczenie płyt szamotowych
w palenisku.
Podczas pierwszego palenia w piecu należy utrzymywać minimalną
temperaturę oraz nieco uchylić drzwiczki (ok. 1 - 2mm), aby
materiał uszczelniający (uszczelka) nie połączył się z lakierem.
Lakier stwardnieje dopiero po kilku godzinach palenia w piecu.
Wszystkie materiały muszą powoli przystosować się do wysokiej
temperatury. Podczas pierwszego palenia każdy piec wydziela
nieprzyjemny zapach, spowodowany wypaleniem się farby. Zapach
ten po krótkim czasie zaniknie. Podczas wydzielania się nieprzyjemnego
zapachu należy dobrze wietrzyć pomieszczenie.
W przypadku pieców wyposażonych w ceramikę, na powierzchni
kafli powstaje struktura mikro-pęknięć (harys). Nie jest to
usterka, ale naturalny przejaw obciążania cieplnego glazury.
Tak samo nie są usterką symptomy akustyczne przy rozgrzewaniu
lub schładzaniu pieca.
5. Rozpalanie.
Rozpalać należy przy otwartych wlotach pierwotnego
i wtórnego powietrza. W żadnym wypadku do rozpalania nie można
używać łatwopalnych cieczy (np. benzyna lub ropa). Bardzo
pomocna w tym przypadku jest podpałka żel. Palenie powinno
przebiegać przy zamkniętych drzwiczkach paleniska i popielnika.
Nie należy dokładać więcej, niż maksymalnie określoną ilość
pałiwa od której zależy wydajność nominalna pieca. Na przykład
dla pieca o wydajności 7 kW chodzi o wielkość ok. 2 kg/godz,
dla 8 kW - ok. 2,5 kg/godz, a dla 9 kW - ok. 3 kg/godz. Zbyt
duże ilości paliwa, duży ciąg i nadmierny dopływ powietrza
mogą doprowadzić do przegrzania i uszkodzenia pieca, a w następstwie
utraty gwarancji. Ogień należy wyregulować za pomocą suwaka
regulującego dopływ powietrza wtórnego. Należy obserwować
płomień i regulując wielkość dostępu powietrza nastawić spokojne,
przytłumione spalanie. Czasami pod wpływem wilgotnego drewna,
niedostatecznego doprowadzenia powietrza do paleniska lub
w następstwie niedostatecznego ciągu kominowego może dojść
do osadzenia się sadzy na szkle w drzwiczkach. W takim wypadku
zalecane jest zwiększenie intensywności spalania przy pomocy
regulatorów powietrza. Popiół należy wybierać, gdy popielnik
napełni się do połowy. Szczególną ostrożność należy zachować
podczas usuwania popiołu i manipulacji popielnikiem. Istnieje
zagrożenie poparzenia. Gorący popiół nie powinien być w kontakcie
z łatwopalnymi przedmiotami np. w czasie wysypywania popiołu
do śmietnika.
Uwaga:
- przewody kominowe o wymiarach (przekroju) mniejszych od
zalecanych,
- przewody w budynkach o niekorzystnym położeniu (np. w otoczeniu
wysokich budynków, budynki w dolinach),
- przewody odchylone od pionu,
mogą nie wytworzyć żądanego podciśnienia w tym przewodzie
co nie spowoduje wyssania spalin (dymienie) - zjawisko
takie nie uprawnia do zgłoszenia reklamacji (patrz pkt 4 gwarancji)
6. Paliwo.
Proponowanym przez nas paliwem są suche polana
o średnicy 6-10 cm i długości 20-30 cm albo drewniane brykiety.
Mokre drewno, odpadki, węgiel, koks, sztuczne tworzywa
w żadnym wypadku nie mogą być spalane w piecyku kominkowym.
Ich spalanie zanieczyszcza środowisko naturalne, może doprowadzić
do uszkodzenia piecyka i utraty gwarancji. Drewno do spalania
powinno być składowane przez 2 lata na świeżym powietrzu.
W tym czasie musi też być chronione przed deszczem. Do opalania
najlepiej nadają się: dąb, buk, grab, kasztan i akacja. Nie
zaleca się stosowania drewna drzew iglastych oraz topoli.
Przyjęto, że 1 kg suchego drewna ( 15 % wilgotności ) wydziela
3200 - 3600 kcal (1 kW = 860 kcal/godz).
Zabrania się spalania węgla kamiennego,
koksu, śmieci, etc.
Tabela poniżej pokazuje klasyfikację najczęściej używanego
drewna na opał. Współczynnik 10 odpowiada drewnu, które daje
najwięcej ciepła na dm3
Rodzaj drewna |
Grab
|
Dąb
|
Jesion
|
Klon
|
Brzoza
|
Wiąz
|
Buk
|
Współczynnik |
10
|
9,9
|
9,2
|
9,1
|
8,9
|
8,4
|
8,0
|
|
Rodzaj drewna |
Wierzba
|
Jodła
|
Olcha
|
Modrzew
|
Osika
|
Lipa
|
Topola
|
Współczynnik |
7,1
|
7,0
|
6,7
|
6,6
|
6,5
|
5,2
|
5,0
|
|
7. Konserwacja i naprawy
Piecyk kominkowy jest wyrobem wysokiej jakości
i przy prawidłowej eksploatacji nie powinny wystąpić żadne
usterki. W wyniku normalnej eksploatacji, szczególnie przy
używaniu wilgotnego paliwa, dochodzi do osadzania się sadzy
i asfaltu w kominie. Dlatego piecyk, przewód dymny i komin
należy co najmniej 1 raz w roku dokładnie wyczyścić. Komin
należy czyścić zawsze wychłodzony. Najlepiej zlecić to kominiarzowi.
W razie zaniedbania systematycznej kontroli i czyszczenia
komina zwiększa się prawdopodobieństwo jego pożaru. Podczas
sezonu grzewczego należy kontrolować stan okładziny szamotowej.
Popękane szamoty nie tracą swojej funkcji. Niedopuszczalnym
jednak jest użytkowanie pieca przy występujących brakach okładziny
szamotowej w palenisku. Do czyszczenia szyby można używać
płynu w atomizerze lub żelu. Należy uważać, aby nie zarysować
szkła.
Uwaga: szyba nagrzewa się
do wysokich temperatur, więc jej czyszczenie można wykonać
jedynie przy wygaszonym piecu. Powierzchnie cierne zawiasów
drzwiczek i mechanizmu zamykającego należy okazyjnie przesmarować
smarem grafitowym.
Uwaga: farba żaroodporna nie
jest odporna na wilgoć.
8. Serwis
Naprawy gwarancyjne i pogwarancyjne wykonuje
Firma TAPIS.pl lub wskazany przez nią podmiot.
Nieprzestrzeganie zasad eksploatacji opisanych w niniejszej
instrukcji może spowodować utratę praw z tytułu gwarancji.
|